Η αυτοσυνείδηση, η εσωτερική ειρήνη και ελευθερία είναι η τέχνη του ζην για τον Φουκώ. Στο Εξουσία, Γνώση και Ηθική λέει: “Αυτό που με εκπλήσσει είναι το ότι στην κοινωνία μας η τέχνη έχει γίνει κάτι που συνδέεται μόνο με τα αντικείμενα κι όχι με τα άτομα ή τη ζωή. Δεν θα μπορούσε όμως να γίνει έργο τέχνης η ζωή του καθενός μας; Γιατί να είναι καλλιτεχνικό αντικείμενο η λάμπα ή το σπίτι και όχι η ζωή μας;” (Φουκώ, Εξουσία, Γνώση και Ηθική). Η Φιλοσοφική Συμβουλευτική έχει ένα βάθος χρόνου που ξεκινάει από την άγρια σκέψη και φθάνει ως τη μεταμοντέρνα ρητορική.